Opis

Charakterystyka:

Mrówki argentyńskie są poliginiczne ( w jednej kolonii występuje wiele królowych). Nie są gatunkiem terytorialnym, dzięki czemu robotnice z różnych gniazd mogą ze sobą współpracować i tworzyć superkolonie.

Zapłodniona królowa i kilka robotnic mogą również opuścić istniejące gniazdo, by założyć nową kolonię ( satelitarną )

Mrówki argentyńskie preferują pokarm bogaty w węglowodany, np. spadź, soki owoców i wydzieliny roślin, lecz nie pogardzą również proteinami zawartymi w mięsie, owadach, jajach czy tłuszczem. Mogą nawet atakować małe i bezbronne zwierzęta.

Ich cechy charakterystyczne to:

brązowe, niekiedy jasnobrązowe ciało;
nieregularny tułów;
12-segmentowe czułki bez buławki;
monomorficzne robotnice
3-3,5mm długości

Miejsce występowania

Mrówki argentyńskie pochodzą z Ameryki Płd., lecz obecnie powszechnie spotyka się je na całym świecie. Można je uznać za modelowe „ mrówki wędrowne”. Są gatunkiem inwazyjnym preferującym ciepły klimat. W rejonie Morza Śródziemnego mrówki te są dobrze zadomowione i powszechne. W Europie Północnej mrówki argentyńskie na zewnątrz są w stanie przeżyć łagodne zimy, lecz zasadniczo nie są odporne na mrozy. Można je za to spotkać w szklarniach i innych sztucznie ogrzewanych środowiskach. Liczebność kolonii zmienia się sezonowo, wahając się od stu do kilkuset tysięcy robotnic i licznych królowych

Znaczenie jako szkodnika

Mrówki argentyńskie są inwazyjnym gatunkiem egzotycznym. W rejonach opanowanych przez te mrówki gatunki endemiczne są wypierane. Kolonie mogą być bardzo liczne a poszukujące pożywienia mrówki bywają dokuczliwe.

Cykl życiowy

Mrówki argentyńskie są owadami społecznymi żyjącymi w dużych lub bardzo dużych koloniach, które składają się z: robotnic ( bezpłodnych samic), płodnych samców oraz królowych ( płodne samice). W kolonii występuje zwykle wiele królowych ( kolonie poliginiczne ), które nie wykazują wobec siebie wrogości. Królowe mogą być zastępowane, co zapewnia nieskończony byt kolonii. Nowe kolonie zakładane są zazwyczaj w drodze podziału, czemu może sprzyjać zakłócenie spokoju gniazd. Zakładaniem nowych kolonii zajmują się dorosłe osobniki, w tymczasem królowe. Robotnice przenoszą do nowego gniazda larwy, z których wyrosną królowe i samce. W czasie poszukiwania miejsc na nowe gniazda robotnice mogą zakładać gniazda tymczasowe. Jeśli dojdzie do tego w jakimś środku transportu, może dojść do znacznego rozprzestrzenienia infestacji.

Robotnice dostarczają kolonii pożywienia i dbają o stan gniazda. Tylko od 5 do 10% robotnic jest faktycznie zaangażowana w poszukiwaniu pokarmu. Płodne samice i samce rozwijają się z dobrze odżywionych larw. Nie obserwuje się latających rojów; gody odbywają się w gniazdach lub ciasnych zakamarkach budynków. Królowa składa jaja i po okresie od 2 do 4 tygodni ( zależnie od temperatury) wykluwają się larwy. Są one pozbawione odnóży. Karmią je i opiekują się nimi inni członkowie kolonii. Rozwój larwy zajmuje około 3-4 tygodni. Stadium poczwarki trawa około 2 tygodni. Cały cykl od zniesienia jaja do dorosłego osobnika zajmuje około 10 tygodni w zależności od temperatury.

Zwalczanie

Środek należy aplikować na ścieżce wędrówek. Wymagane są częste aplikacje uzupełniajcie, ponieważ kolonie mogą być duże lub może występować więcej gniazd w związku z licznymi królowymi, w efekcie czego przynęta może szybko znikać. Należy ją uzupełniać w razie potrzeby.

Jeżeli podobał Ci się opis dotyczący zwalczania Mrówek argentyńskich to rekomendujemy przeczytanie innych naszych Artykułów blogowych o szkodnikach.

Sprawdź również naszą ofertę na Środki do zwalczania owadów!

poradnik pochodzi z "Atlas szkodników w higienie sanitarnej" przygotowany przez firmę BAYER